Zeplin herkesin bir anda çok hoşuna giden bir kitap ve dolayısıyla Karin Tidbeck de birden popüler bir yazar oldu. Bir anda popüler olan her şeye karşı olan korkum bu kitap için de geçerli oldu ve aradan çokça zaman geçtikten sonra okuyabildim. Zeplin için aklıma gelen tek kelime ilginç. Bu da iyi bir şey olsa gerek.
Zeplin’de yer alan hikayelerden sadece üç tanesini aşağı yukarı hatırlıyorum ve onları da sevdim mi sevmedim mi emin değilim. Okurken kendisine çok yaklaşmanıza izin vermeyen yazarlardan Karin Tidbeck. Kim bilir belki o da kendisine bir o kadar uzaktır, yani en azından bana öyle hissettirdi. Bu da kafa dağıtmak istiyorsanız enfes bir seçenek olabileceği anlamına geliyor elbette. Öykülerinin birbirinden ilginç ve hatta garip olduğunu söyleyebilirim, ki galiba bundan başka da bir şey söyleyemiyorum. Değişik bir şeyler arıyorsanız tam da aradığınız kitap olabilir. Keyifle!
Aylak Kitap’tan çıkan kitabın tanıtım yazısı aşağıda, almak için de buraya; Zeplin – Karin Tidbeck
İsveçli yazar Karen Tidbeck’in tekinsiz, ama tekinsiz olduğu kadar da olağanüstü dünyasına hoş geldiniz. İskandinav kültürünün alacakaranlığından ve melankolisinden doğan bu öyküler, güneşin dönmeyi bıraktığı bir dünyanın büyülü atmosferine sahip: Fantazyadan, büyülü gerçekliğe, bilimkurguya ve hayalî bir yaratığın Borgesvari taksonomisine kadar uzanıyor. Bu öyküler rahatsız edici; bir o kadar da kara mizahın engin zekâsını içeriyor. Tidbeck, bildiğimizi sandığımız dünyadan güçlü bir kopuş duygusu yaratarak, akla hayale sığmaz çok sayıda şeyin ortaya çıkabildiği bir yarığa yönlendiriyor bizi.
“Daha önce Zeplin gibi bir şey okumadım. Belirgin bir şekilde Kuzeyli oluşunu saymazsak Karin Tidbeck’in hayal gücü hiçbir sınıfa girmiyor -usul usul, zekice, anlatılamayacak kadar tuhaf… Ve çeşitli. Ve tedirgin edici. Ve eğlenceli. Ve gizemli biçimde dokunaklı. Bunlar şahane hikayeler.”
– Ursula K. Le Guin-
“Sade ve canlı, temkinli ve tuhaf… imkânsızlıkların harmonisiyle Tidbeck, esaslı bir ses.”
– China Miéville-
“Tidbeck’in tekinsiz ve rahatsız edici yazma yeteneği adeta tanrı vergisi. Bu harika, ustaca yazılmış öykülerde büyü usulca ortaya çıkıyor. Ormanlardan ya da topraktan geliyor veya kendi içinizde hep var ya da tamamen başka bir diyarda mevcut… insanı biraz sersemlemiş ve daha da fazla efsunlanmış halde bırakıyor.”
– Karen Joy Fowler-
