Şişmanlayamayan Sumocu Eric Emmanuel Schmitt’in yazdığı kısacık bir kitap. 1960 yılında doğmuş, Belçikalı bir yazar olan Eric Emmanuel Schmitt’i ilk kez okuyorum. İlk kez okuduğum bir yazarda ikileme düşmekten nefret etsem de, Şişmanlayamayan Sumocu hakkında oldukça çelişkili hislerim var ne yazık ki. Bir yandan mutlu ve küçük bir kitap bir yandan da bolca eksiği olan bir kitap.
Şişmanlayamayan Sumocu ve eksikleri
Şişmanlayamayan Sumocu 64 sayfalık minicik bir kitap. Siz daha farkına varmadan yarım saat içinde bitmiş oluyor. Kitap size yeni bir şey anlatmasa da ya da öğretmese de, Eric Emmanuel Schmitt hikayeyi hiç uzatmadan sade bir şekilde anlatıyor. Bu minicik kitap bittiğinde kendinizi mutlu hissediyorsunuz evet ancak bir şeylerin eksikliği kendini o kadar çok belli ediyor ki ne oldu şimdi demeden edemiyorsunuz. Bir yandan Japon kültürü klişelerinden bir parça görüyorsunuz, bir yandan çok önceden tahmin ettiğiniz bir son ile karşılaşıyorsunuz. Kitabın belli başlı bölümleri ise o kadar acele yazılmış hissi uyandırıyor ki yazarın yeni yetme bir yazar olduğunu bile düşündürtüyor. Özellikle yan karakterlerin bir türlü üçüncü boyutu kazanamaması, yani hiç geliştirilmemiş olması insanı bir yerden sonra rahatsız ediyor. Gerçi kitap çok kısa olduğundan bu rahatsızlığı kitap bittikten sonra duyuyorsunuz. Anlayacağınız, okuyacak minicik bir şey arıyorsanız hiç de fena bir kitap olmayabilir. Ancak çok bir beklentiniz olmasın derim.
Kitabın tanıtım yazısı aşağıda, almak için de buraya: Eric Emmanuel Schmitt – Şişmanlayamayan Sumocu
Kahramanı Cun gibi incecik, esin kaynağı ve temel konusu Zen gibi özlü bir roman.
“Bulutların arkasında her zaman bir gök vardır.”
On beşindeki vahşi, asi Cun, Tokyo’nun caddelerinde sürtüyor, plastikten ıvır zıvır satıyor. Ailesinden uzakta; zaten onların sözünü etmeyi bile reddediyor.
Bir gün, Japonların “milli spor”u sumo güreşinin namlı hocalarından Şomintsu ona “Sende bir şişman görüyorum!” diyecek ve Cun’un hayatı tamamen değişecek.
Yalnız bir sorun var: Cuno, ne kadar uğraşırsa uğraşsın, şişmanlayamıyor!
Sonrası, Cun’un sumo ve Zen Budizm aracılığıyla gücünü, aklını, kendini, “melek” annesiyle bir “isim”den ibaret olan babasını ve aşkı keşfetmesinin öyküsü.
Kahramanı Cun gibi incecik, esin kaynağı ve temel konusu Zen gibi özlü bir roman.
