Kağıt İnsanlar – Salvador Plascencia

Kağıt İnsanlar, bildiğiniz romanlardan farklı bir teknikle yazılmış, insanı bambaşka diyarlara sürükleyen bir roman. Konu bir yana, yazılış biçimine hayran kaldığımı belirtmem gerek. Elinize geçerse bir yerde muhakkak açıp inceleyin, almadan edemeyeceksiniz eminim. İnsanı fazlasıyla şaşırtıyor. Sadece okuma deneyiminden bağımsız olarak, kitapla, kağıtla haşır neşir ediyor insanı. Elinizde tuttuğunuz şeyin daha bir farkına varıp, keyfini sürüyorsunuz.

Kağıt İnsanlar - Salvador Plascencia

Her bir karakterde biraz kendinizi bulacak, hemen özdeşleşeceksiniz. Bazılarına kızacak, bazılarına şaşıracak, bazılarına üzüleceksiniz elbette. Yine de bir tarafınızdan yakalayacak her biri sizi, ondan sonra siz de bırakmak istemeyeceksiniz. Kağıt İnsanlar erirken siz de biraz eriyecek ve aslında bunu önceden yaşadığınızı düşüneceksiniz. Hafif çaplı bir dejavu yaşatacak size bu ilginç roman. Satürn’ü kim bilir neyin yerine koyup da ona başkaldırma eğilimi göstereceksiniz. Şimdiden düşüneceklerinizin hayalini kurup gülüyorum kendi kendime. Siz en iyisi okuyun bu kitabı. Keyifle!

Kağıt İnsanlar - Salvador Plascencia

Siren Yayınları‘ndan çıkan kitabın tanıtım yazısını aşağıda bulabilir, kitabı buradan satın alabilirsiniz.

Sıra dışı bir yazardan, oyuncaklı, dokunaklı ve fazlasıyla sıra dışı bir roman: Kâğıt İnsanlar. Yazarı roman karakterlerinin arasına, kâğıdı olay örgüsüne katan, yıkımı körükleyip küllerinden yeniden doğan, özgün ve çarpıcı bir metin. Alınyazısına karşı koymanın, kurmacanın ve başkaldırının, kayıplara rağmen ayakta kalmanın hikâyesi… Kâğıt kadar hassas, kâğıt kadar tanıdık. KÂĞIT İNSANLAR, sizinle konuşacak. Öykülerini sütunlarla kuracak, mahrem hayatlarını gizlemeye çalışacak. Göğüs kafesinizin içine kâğıttan bir kalp yerleştirip defalarca yırtacak, sonra tekrar yamayacak… Ve siz, kağıdın üzerinde dile gelen sayfaları çevirirken kendi kaderinizi, kendi kâğıt insanlarınızı, kendi yaralarınızı nasıl yamadığınızı düşüneceksiniz.
Kelimeler birer yara izi gibi kâğıda tutunacak.
İnsanın canını en çok, ama en çok, kâğıt kesikleri yakacak.
KÂĞIT İNSANLAR kısmen gerçeklere, kısmen kurmacaya dayanan, kâğıdın olasılıklarını benzersiz bir biçimde öyküye karıştıran, yaprak yaprak çoğalan ve soluk alan bir roman.

Menüye dön