Swann’ların Tarafı, okumaya başlamadan önce de, okurken de, okuduktan sonra da gözümü korkutan bir kitap oldu. Şimdi yazarken de yazmayı yeni öğrenen mini mini bir öğrenci gibi hissediyorum kendimi. Kitap hakkındaysa inanın ne hissettiğime dair çok bir fikrim yok, kafam karmakarışık. Marcel Proust’un yedi kitaplık Kayıp Zamanın İzinde serisinin ilk kitabı olan Swann’ların Tarafı, son kitabı bitirince kim bilir nasıl değişimler geçireceğim dedirtiyor insana, orası kesin.
Swann’ların Tarafı ve sıkıntı
Evet çok sıkıldım, deliler gibi sıkıldım hem de. İnadım inat okumaya devam ederken şahane şeylere, zevkten dört köşe olduğum paragraflara rastlamadım da değil. İşte tam da bu yüzden kafam çok karışık. Sanırım herkesin Proust’u kendine diyeceğim ve gözünüz korkmazsa okuyup kendinizin karar vermesini daha doğru bulacağım. Uzun uzun cümleler, dakikalarca anlatılan minik şeylere zaafınız varsa zaten bayılacaksınız.
Kitabın ilk bölümünü zorla (neredeyse sürünerek) atlattıktan sonra biraz rahatladım diyebilirim. İkinci bölümde aşk, takıntı ve ihanete dair inanılmaz gözlemler hayli keyifliydi. Tüm sıkıntımı omuzlarıma yükleyip ikinci kitabı da okuyacağım. Ancak kışı beklemem gerek. Biraz kar yağsın, dışarı çıkmak istemeyeyim, klasik müzikle demlenirken ancak okuyabilirim diye düşünüyorum.
Meraklanıp okumak isteyenler kitabın tanıtım yazısını aşağıda bulabilir, almak için de buraya: Swann’ların Tarafı – Marcel Proust. YKY’den de indirimli satın alabilirsiniz.
“… tıpkı Japonların, suyla dolu porselen bir kaseye akıttıkları silikkağıt parçalarının, suya girer girmez şekillenerek, renklenerek belirginlik kazandığı, somut, şüpheye yer bırakmayan birer çiçek, ev, insan olduğu oyunlarındaki gibi, hem bizim bahçedeki, hem M. Swann’ın bahçesindeki bütün çiçekler, Vivonne nehrinin nilüferleri, köyün iyi yürekli sakinleri, onların küçük evleri, kilise, bütün Combray ve civarı şekillenip hacim kazandı, bahçeleriyle bütün kent çay fincanımdan dışarı fırladı,”
Combray’de günbatımı, alışkanlık, iyi geceler öpücüğü, Françoise, ıhlamura batırılan madlen, Léonie Hala, kilise, Adolphe Amca, pembeli kadın, bahçede kitap okuma, akdikenler, mehtapta gezinti, sonbahar yanlızlığı, arzunun doğuşu, Balbec, zambak kokan oda, Verdurin’ler ve müritleri, Swann’la Odette’in karşılaşması, Vinteuil’ün sonatı, Swann’ın aşkı, kasımpatları. kıskançlık, yalan, bekleyiş, müziğin dili, Champs-Elysées’de karlı günler, Gilberte, hayal kırıklığı, umut…
Ihlamura batırılan bir madlenle yeniden yakalanan, belleğin yaratıcı gücüyle yeniden canlandırılan bir geçmiş…
