Yishai Sarid’İn yazdığı Limasol, uzun zaman sonra okuduğum tek polisiye. Polisiyeden pek hoşlandığımı söylenemez ancak arada sırada iyi kitaplar çıkıyor karşıma. Okumadan edemiyorum. Limasol da onlardan biri.
Ülke ne demek? Vatan ne demek? Bu kavramlar için çalışmak ne demek? Bu kavramlar arasında insanlar, insanlık nerede kalıyor? Bunlara cevap arayan bir ajanın romanı Limasol. İsrail istihbarat örgütünde bir sorgu memurunun ağzından dinliyoruz olayları. Ortadoğu’daki ezeli çarpışmayı böylesi bir insandan dinlemek farklı bir açı sunuyor insana.
Limasol’un tanıtım yazısı aşağıda, almak için de buraya!
Fransada 2011 Polisiye Edebiyat Ödülünü alan Limasol, sürükleyici, kara bir casusluk romanı olmasının ötesinde, kimliğini arayan iki sorunlu halkın bireylerini uzak gölgeler olmaktan çıkarıyor. İntihar bombacıları, örgüt üyeleri, şairler, entellektüeller, uyuşturucu bağımlıları, bağnazlar, laik aileler Saridin kaleminde psikolojik derinlikleriyle, ayakta kalma
çabalarıyla ve atalardan kalma değerlerine tutunma içgüdüleriyle kanlı canlı figürlere dönüşüyor. Aşkın da yine mücadeleyle şekillendiği romanda; yorgun evliliğini zorluklarla yürüten kahraman, orta yaşlı Dafnanın efsanevi güzelliğinde neredeyse bir barış mesajı yakalıyor. Ancak aşktaki özverisi bile koşullarla acılaşarak asla neşe getirmiyor hatta kendi kaçınılmaz sonunu hazırlıyor.
Düşman nedir? İnsanın asıl düşmanı kimdir? gibi derin sorulara da cevap arayan Limasol, Ortadoğudaki ezeli çarpışmaya değerlerini ve insanlığını koruyarak bakmaya çalışmanın sancılı ve sürükleyici hikâyesini akıcı bir dille okura aktarıyor.
