Eşkıya Kuza Osman Şahin’in okuduğum ilk kitabı oldu. Kitaba başlar başlamaz çok seveceğimi ve elimden bırakamayacağımı anlamıştım. Gecenin köründe okumaya başladığımdan gözlerimden uyku akmasına rağmen bitirene kadar okumayı sürdürdüm. Son dönemde çok nadir başıma geliyordu bu bağılılık. Ne kadar mutlulukla uyuduğumu siz düşünün.
Eşkıya Kuza mutsuzluklar, sıkışmışlıklar, yalnızlıklar, çaresizliklerle dolu bir roman. İnsanların çektiği acılar kitaptan çıkıp göğsünüze oturacak da bir şey yapamamanın çaresizliği ile kıvranıp duracaksınız. Ben kitap ilerledikçe kendimi intikam ateşiyle yanıp tutuşurken buldum, aslını isterseniz çok şaşırdım. Öyle bir kitap ki bu, kendinizle tartışıp duracak, Kuza hakkında düşündükleriniz üzerine tekrar tekrar kafa patlatacaksınız. Bir insan neden ve nasıl eşkıya olur, aşiretler neden hep kanla yoğrulur ve bir annenin gururu neleri doğurur bu kitapta okuyacaksınız. Büyülü bir dili var Osman Şahin’in; edebiyata doyacaksınız.
“Dört yanı sarp aşılmaz dağlarla tıkanmış, dünyadan yalıtlanmış, ıssız ortamların ağırlaştırdığı Toros köyümde, yarı pagan, Müslüman-Şaman karışımı göçebe kültürlerin harman olduğu ortamlarda geçti çocukluğum…” diye anlatıyor çocukluğunu yazar web sitesinde. Varın siz düşünün bu kısa romanda neler oluyor. Mutlaka ve en kısa zamanda okuyun derim, yazarın tüm eserlerini baştan sona okumak isteyeceksiniz. Bir de yazarın hayatına göz atın derim; Köy Enstitüleri ne güzel insanlar katmış ülkemize… Keyifle!
Can Yayınları’ndan çıkan kitabın tanıtım yazısı aşağıda, almak için de buraya: Eşkıya Kuza -Osman Şahin
“Aşiretlerden tesellim kesilirse, tüfenk kuşandıracağım beşikteki bebeğe,” diye başlardı ağıtları. Yularsız, uzun, gür yeleli çıplak atlarla dalarlardı Fırat’a… Peruza’nın gelin atı da vaktiyle o sulardan geçmişti. Kuza, Peruza’nın oğluydu. Ağabeyi öldürülünce cumhuriyet tarihinin dağa çıkan ilk “mühendis” eşkıyası olacak, yıllarca yeri yatak, taşı yastık yapıp göğü örtünecek, ağaların iftarında görülmemiş bir aile katliamı yapacaktı…
Bu kitap Kuza’nın can alıcı katliamlarının gerçek, hazin öyküsüdür, unutamayacaksınız…
“Bana on Türk öyküsü seç deseler, birini Kırmızı Yel seçerdim.” Yaşar Kemal, 1971
“İlk kitabı Kırmızı Yel’de Osman Şahin kendi anlatımını bulmuş bir yazardır.” İlhan Selçuk, 1971
“Osman Şahin’in öykülerini okurken, keşke bu öyküleri ben yazsaydım, dedim içimden. Dilimizin usta, seçkin yazarıdır Osman Şahin. Mutlaka okunmalıdır.” Fakir Baykurt, 1996
