David Sedaris… Hakkında duyduğum onca övgü, onca şamata boşunaymış! Yeni yazar avının “mutlu bir kitap arıyorum bu aralar” altbaşlığında bulduğum David Sedaris ve berbat kitabı Me Talk Pretty One Day, ne yazık ki beni büyük bir hayal kırıklığına uğrattı. Çoğu insan tarafından inanılmaz komik olarak anılan Sedaris komiklik bir yana, bence mutsuz bir adam. Hüzünlü hayatını dönüp dönüp baştan anlatan birini dinlemek gibiydi kitabı okumak. O yüzden fazlasıyla uzun sürdü.
Olur da kendimi bir arkadaşımın banyosunda uzun süre kalmak mecburiyetinde bulursam ve orada da sadece David Sedaris kitapları varsa, “mecburiyetten” birkaç sayfasına bakabilirim. Ancak Sedaris’in sıkıcı mı sıkıcı ve şikayet etmekten başka bir şey yapmayan bir insan olduğu fikrim yine de değişmez. Bazı yazarlar vardır hani, hayatlarındaki trajik olayları birer cevhere dönüştürürler. Onlardan birçok ders çıkarır ve aynı zamanda da eğlenebilir, hoşça vakit geçirebiliriz. Bazı yazarlar da vardır ki hayatlarında birçok şey başarmışlardır, onları da yine birçok şey öğrenerek ve zevkle okuyabiliriz. Bazı yazarlar da vardır ki hayal güçleri o kadar enfestir, o kadar şahanedir ki, çok normal hayatlara sahip olsalar bile kitaplarını yalayıp yutarız. Daha da enfes yazarlar yaşadıklarını insanlık ve sosyal konular üzerinde bizi düşündürmek için yazarlar. Bir de David Sedaris var. Ucuz televizyon programları formatında kendinden bahseden, saçma sapan şeyleri kağıda döken adam. Kitap o kadar kötü, bende nefret uyandırmak dışında bir işe yaramadı.
Neden David Sedaris, neden?
Bu kitabı komik bulan insanları da bir türlü anlayamayacağım. Acaba hata bende mi, ben mi anlamıyorum diye düşündüysem de, David Sedaris’in kötü bir yazar olduğu fikrine kafamda karşı çıkamıyorum bir türlü. Ayrıca neden anı yazar ki bu insanlar? Hayatınız çok ilginç olur da yazarsınız tamam ama… Neden David Sedaris? Gay olması, Paris’te yaşaması, uyuşturucu alması mı ilginç? Peh!
Bu kadar abartılmasını bir türlü anlayabilmiş değilim. Yani kitabın herhangi bir özelliği yoktu. Bana hiçbir şey katmadı, güldürmedi, düşündürtmedi. Tirajı düşük bir gazetede oldukça sıradan bir haberi okumaktan farksızdı Sedaris okumak. Bir daha okuyacağımı da hiç sanmıyorum, kimseye de önermem. Yine de aranızda okuyanlarınız varsa ve neyi komik bulduğunu bana açıklarsa çok sevinirim.
