Sabah sabah (yani kaçta kalktıysam artık) Ahmet Telli’ye rastladım. Rastladım derken, çok sevdiğim bir yazarın fotoğraflarına bakarken gördüm, yanında ismini okuyunca beynimde şimşekler çaktı. Ahmet Telli! Nasıl derinlerime inmişse, bir anda ortalığa çıkınca yer yerinden oynadı tabi. Bir an hatırlayamadım o çok sevdiğim şiirini, hatırlayamamama çıldırdım. Kısa bir araştırmadan sonra okuyunca da, 6-7 sene öncesine ışınlandım. Ah şiir, bazen çok fena oluyorsun!
Ahmet Telli 1946’da Çankırı’da doğdu. Öğretmenlik, yayıncılık, editörlük yaptı, hüküm giydi; şiirleriyle birçok ödül kazandı. Şairler şiir okuyamaz inancını kökünden kurutan, kendi şiirlerini çok güzel okuyan Ahmet Telli, şimdilerde “Ethem yoldaş ölümsüzdür” diyerek yanımızda yine. Ben uzun uzun anlatmayayım. En iyisi siz gidip şiirlerini okuyun.
Beni benden alan şiiri de budur. Elbet daha güzel şiirleri de vardır ama işte, hangi şiiri kime nasıl vurduysa o kalıyor akılda. Ahmet Telli’nin kitapları burada. Keyifle!
AŞKLAR MI / I
Aşklar mı diyordun, anladım
Senin incindiğin benimse
Yollara düştüğümdür yeniden
AŞKLAR MI / II
Biten bir aşk için
Söylenecek söz şu olmalı:
– Güzeldi yine de
AŞKLAR MI / III
Hiç kimse bir aşkı
Onarmaya kalkmasın
Kaybedilmeye değer
En güzel anında bitirilmişse eğer
AHMET TELLİ
